ΣτΕ για Μύκονο: Παραμένει η αύξηση κατά 400% στα τέλη παραχώρησης αιγιαλού

Ο Δήμος Μυκόνου μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν από την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου που είχε ληφθεί στις 31/3/2023 και με την οποία επήλθε μεγάλη αύξηση των τελών παραχώρησης τμημάτων αιγιαλού σε διαφορές περιοχές του νησιού, οδηγήθηκε στην λήψη νέας απόφασης (27/4.2023), με την οποία μειώθηκαν οι τιμές παραχώρησης σε 5 μόνο περιοχές. Η μείωση επήλθε στις παραλίες Κόρφος, Άγιος Ιωάννης, Καλαφάτη, Αγία Άννα Παράγκα και Άγιος Στέφανος.

Πάντως, η πρώτη δικαστική μάχη στο ΣτΕ χάθηκε, καθώς απορρίφθηκε η αίτηση δικηγόρου εγγραμμένου στον Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης, ο οποίος δηλώνει ότι τα τελευταία χρόνια διαμένει προσωρινά στη Μύκονο και με την οποία ζητάει να ανασταλεί και να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και παράνομη η απόφαση του Δήμου Μυκόνου που καθορίζει τα τέλη χρήσης-παραχώρησης των αιγιαλών ανά περιοχή και ανά τετραγωνικό μέτρο.

Ειδικότερα, το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Μυκόνου, αποφάσισε (31.3.2023) κατά πλειοψηφία την αύξηση των τελών χρήσεως ανά τετραγωνικό μέτρο των αιγιαλών για τη διετία 2023-2025.

Στην συνέχεια, με δεύτερη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου (27.4.23) μειώθηκαν τα τέλη χρήσης των παραλιών σε 5 περιοχές του νησιού που η αύξηση ήταν πάνω από το 150%. Σύμφωνα με το ΣτΕ η μείωση των τελών, επήλθε λόγω του γεγονότος ότι η αύξηση «προκάλεσε κοινωνική αναστάτωση» στο νησί.

Τώρα, ο δικηγόρος υποστηρίζει ότι οι τιμές ενοικίασης του αιγιαλού από την πλευρά του Δήμου Μυκόνου είναι αυξημένες σε σχέση με αυτές της περσινής θερινής περιόδου από 100% έως 400%, ενώ οι προβλεπόμενες αυξήσεις στις εμπορικές και επαγγελματικές μισθώσεις είναι στο 3%. Επίσης, υποστηρίζει ότι οι αυξήσεις στα τέλη για την παραχώρηση παραλίας στις επιχειρήσεις περιορίζει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του για την ελεύθερη απόλαυση των παραλιών της Μυκόνου, καθώς μάλιστα οι παραλίες αποτελούν δημόσιο αγαθό.

Ακόμη, υποστηρίζει ότι δεν θα μπορεί να καλύψει οικονομικά σε καθημερινή βάση την πρόσβασή του στις παραλίες, λόγω του απαγορευτικού κόστους που θα υπάρχει, καθώς οι αυξήσεις στα τέλη θα μετακυλήσουν στις τιμές ενοικίασης των ομπρελοκαθισμάτων καθιστώντας απαγορευτική τη χρήση στους κατοίκους και επισκέπτες. Ο δικηγόρος, όπως αναφέρει, είναι αναγκασμένος υποχρεωτικά να δέχεται τις υπηρεσίες των επιχειρηματιών με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η καθημερινή απόλαυση του δημόσιου αγαθού της παραλίας, λόγω του υψηλού κόστους.

Σε άλλο σημείο σημειώνει ότι ο Δήμος Μυκόνου παράνομα δεν διαφυλάσσει ελεύθερες ζώνες στις παραλίες για να μπορεί ο κόσμος να προσέρχεται στην θάλασσα, αφού οι παραλίες έχουν αφεθεί στην αποκλειστική χρήση των καταστημάτων.

Τέλος, υποστηρίζει ότι παραβιάζεται το άρθρο 24 του Συντάγματος για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25), ενώ η αύξηση του μισθώματος των παραλιών έγινε χωρίς κανένα αντικειμενικό κριτήριο, χωρίς αιτιολογία και κατά κατάχρηση εξουσίας της πλειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Μυκόνου.

Γιατί απορρίφθηκε η αίτηση της αναστολής

Το Β΄  Τμήμα του ΣτΕ απέρριψε (110/2023) την αίτηση του δικηγόρου με την οποία ζητούσε να ανασταλεί η επίμαχη απόφαση του Δήμου, μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση επί της κυρίας αίτησης ακύρωσης που έχει καταθέσει και αναμένεται να συζητηθεί τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.

Οι σύμβουλοι Επικρατείας απέρριψαν την αίτηση αναστολής, καθώς:

1) Η παραχώρηση των εκτάσεων στις επιχειρήσεις είναι σε τμήμα της έκτασης των αιγιαλών και όχι στο σύνολο τους,

2) Δεν προκύπτει ότι αναιρείται ή δεν εξυπηρετείται η κοινή χρήση των αιγιαλών,

3) Δεν πιθανολογείται η παραβίαση των Συνταγματικών επιταγών και της νομοθεσίας γενικότερα, για την ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση στους αιγιαλούς της Μυκόνου,

4) Η μετακύληση του κόστους των επιχειρηματιών προς καταναλωτές που υποστηρίζει ο δικηγόρος είναι μέλλουσα και ενδεχόμενη, και

5) Δεν επικαλείται ο δικηγόρος ότι θα υποστεί οικονομική ζημιά.

Τέλος, το ΣτΕ απέρριψε την αίτηση αναστολής ως προδήλως αβάσιμη και απέρριψε όλους τους λόγους που επικαλέστηκε ο δικηγόρος.

Τα τέλη παραχώρησης ανά παραλία

Η Ψαρού είναι μία από τις πιο δημοφιλείς και διάσημες παραλίες της Μυκόνου, Σύμφωνα με την πρώτη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Μυκόνου (31.3.2023), στην Ψαρού (εκεί είναι και το γνωστό «Nammos») το κάθε τετραγωνικό μέτρο αιγιαλού για απλή χρήση, τοποθέτηση ομπρελοξαπλωστρών και θαλάσσιων μέσων αναψυχής προσδιορίστηκε από το Δήμο Μυκόνου στα 120 ευρώ/τ.μ., ενώ για την τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων η τιμή διπλασιάζεται (240 ευρώ). Επιπλέον θα καταβάλλεται πάγιο ποσό των 10.000 ευρώ. Η ενοικίαση το περασμένο έτος ήταν 80 ευρώ ανά τ.μ. και επιπλέον πάγιο ποσό 6.000 ευρώ.

Στην παραλία Paradise (Καλαμοπόδι) το κάθε τ.μ. αιγιαλού θα ενοικιάζεται από τον Δήμο προς 120 ευρώ/τ.μ για ομπρελοξαπλώστρες και θαλάσσια μέσα αναψυχής. Για την τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων η τιμή ανέρχεται στα 240 ευρώ/τ.μ., ενώ επιπλέον θα καταβάλλεται το πάγιο ποσό των 10.000 ευρώ.

Στο Πλυντρί, το τ.μ. θα μισθώνεται στις ίδιες τιμές με αυτές της Ψαρού και του Paradise.

Παράλληλα, τα τέλη για τις παραλίες της Παράγκας, του Πλατύ Γιαλού, στο Καλό Λιβάδι και την Ελιά έχουν καθοριστεί από το Δήμο Μυκόνου, με την πρώτη απόφασή του, στα επίπεδα που έχουν και οι προηγούμενες παραλίες (Ψαρού, κ.λπ.).

Στην συνέχεια, σύμφωνα με την πρώτη απόφαση του Δήμου τα ποσά των τελών για τις άλλες παραλίες έχουν προσδιοριστεί από τα Δήμο Μυκόνου κατά 40 ευρώ χαμηλότερες ανά/τ.μ., δηλαδή προσδιορίσθηκαν στα 80 ευρώ/τ.μ., ενώ παραμένει το επιπλέον πάγιο πόσο στα 10.000 ευρώ. Ο λόγος γίνεται για τις παραλίες στο Αγράρι, Λιά, Άγιο Ιωάννη, Αγία Άννα Παράγκα, Καλαφάτη, Άγιο Στέφανο και Κόρφο.

Σύμφωνα με τη δεύτερη απόφαση οι τιμές των τελών μειώθηκαν στις παραλίες Κόρφος, Άγιος Ιωάννης, Καλαφάτη, Αγία Άννα Παράγκα και Άγιος Στέφανος.

Οι ενδιαφερόμενοι επιχειρηματίες για να συμμετάσχουν στην δημοπρασία μίσθωσης πρέπει να προσκομίσουν μεταξύ των άλλων στοιχείων δύο υπεύθυνες δηλώσεις. Στην πρώτη δήλωση θα βεβαιώνεται ότι «στον προς παραχώρηση χώρο δεν υφίστανται παράνομα έργα και οποιοδήποτε άλλο δομικό έργο σύμφωνα με το άρθρο 345 του Κώδικα Πολεοδομικής Νομοθεσίας και στην δεύτερη ότι ο ιδιοκτήτης-επιχειρηματίας «δεν έχει καταλάβει τον προς παραχώρηση χώρο αιγιαλού».