Η νέα θεραπεία για την ανακούφιση του πόνου στοχεύει το νάτριο και στηρίζεται σε έναν κατασκευασμένο αδενοιό.
Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ εκτιμά ότι 100 εκατομμύρια Αμερικανοί ή περίπου το 1/3 του αμερικανικού πληθυσμού ζουν με μια κατάσταση χρόνιου πόνου. Εκτός από το οικονομικό κόστος που ξεπερνά τα 500 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, ολοένα και περισσότερο μελετάται και ο ευρύς αντίκτυπός του χρόνιου πόνου στην ψυχική υγεία και η αύξηση του εθισμού στα οπιοειδή εξαιτίας του.
Οι επιστήμονες προσπαθούν να αναπτύξουν αποτελεσματικούς τρόπους για να ανακουφίσουν τον πόνο που βιώνεται σε χρόνιες παθήσεις, με την ελπίδα ότι μπορεί να βελτιώσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής κάποιου χωρίς παρενέργειες.
Η πιο πρόσφατη πολλά υποσχόμενη ανακάλυψη έρχεται από το Κέντρο Έρευνας Πόνου του Κολεγίου Οδοντιατρικής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (NYU), το οποίο έχει αναπτύξει μια νέα στοχευμένη θεραπεία για την ανακούφιση του πόνου που στηρίζεται σε έναν κατασκευασμένο αδενοιό.
«Υπάρχει σημαντική ανάγκη για νέες θεραπείες ανακούφισης του πόνου, συμπεριλαμβανομένων των καρκινοπαθών με νευροπάθεια που προκαλείται από χημειοθεραπεία», λέει σε σχετικό δελτίο τύπου ο Rajeesh Khanna, διευθυντής του κέντρου και καθηγητής μοριακής παθοβιολογίας στο NYU. «Ο μακροπρόθεσμος στόχος μας είναι να αναπτύξουμε μια γονιδιακή θεραπεία που θα μπορούν να λάβουν οι ασθενείς για την καλύτερη αντιμετώπιση αυτών των επώδυνων καταστάσεων και για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους».
Αυτό που κάνει τα ευρήματά τους διαφορετικά είναι ότι η θεραπεία στοχεύει έμμεσα το κανάλι νατρίου NaV1.7 που βρίσκεται στις απολήξεις των νεύρων που ανιχνεύουν τον πόνο και το οποίο έχει αποτελέσει το επίκεντρο πολλών ερευνών για την αντιμετώπιση του χρόνιου πόνου μέχρι σήμερα. Οι επιστήμονες, αντί να προσπαθήσουν να μπλοκάρουν το κανάλι νατρίου, προκειμένου να διαταράξουν τη μετάδοση σημάτων πόνου κατά μήκος αυτών των νεύρων, το ρυθμίζουν έμμεσα με μια πρωτεΐνη γνωστή ως CRMP2.
«Η μελέτη μας αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός στην κατανόηση της υποκείμενης βιολογίας του διαύλου ιόντων νατρίου NaV1.7, το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί για να προσφέρει ανακούφιση από τον χρόνιο πόνο», δήλωσε ο Khanna. «Η πρωτεΐνη CRMP2 “μιλάει” στο κανάλι ιόντων νατρίου και ρυθμίζει τη δραστηριότητά του, επιτρέποντας περισσότερο ή λιγότερο νάτριο να εισέλθει στο κανάλι. Εάν μπλοκάρουμε τη συνομιλία μεταξύ Nav1.7 και CRMP2 αναστέλλουμε την αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο και μπορούμε να υπολογίσουμε πόση ποσότητα νατρίου εισέρχεται», πρόσθεσε. «Αυτό ηρεμεί τον νευρώνα και ο πόνος μετριάζεται».
Οι ερευνητές εντόπισαν την περιοχή εντός του καναλιού NaV1.7 όπου η CRMP2 συνδέεται με αυτό για να ρυθμίσει τη δραστηριότητά του. Είναι ενδιαφέρον ότι η πρωτεΐνη δεν συνδέθηκε με άλλα κανάλια ιόντων νατρίου, υποδηλώνοντας ότι έχει μια μοναδική ικανότητα να διαταράσσει αυτό το μονοπάτι για θεραπευτικές χρήσεις.
«Αυτό μας ενθουσίασε πολύ, γιατί αν αφαιρέσουμε αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι του καναλιού NaV1.7, χάνεται η ρύθμιση από τη CRMP2», είπε ο Khanna.
Σε μια μελέτη σε πειραματόζωα, οι επιστήμονες δημιούργησαν ένα πεπτίδιο από το κανάλι που αντιστοιχεί σε αυτή την περιοχή δέσμευσης και το εισήγαγαν σε έναν αδενοιό για να το παραδώσουν στους νευρώνες για να διαταράξει τη λειτουργία του NaV1.7. Ο ιός παραδίδει ένα μικρό κομμάτι RNA στα κύτταρα, το οποίο συνδέεται με το γονίδιο Nav1.7 και το εμποδίζει να παράγει την πρωτεΐνη σηματοδότησης πόνου.
Όταν ο κατασκευασμένος ιός χορηγήθηκε σε ποντίκια με χρόνιο πόνο, όπως ευαισθησία στην αφή, τη ζέστη ή το κρύο και περιφερική νευροπάθεια από χημειοθεραπεία, χρειάστηκε μία εβδομάδα έως 10 ημέρες για να αντιστραφεί ο πόνος τους.
«Βρήκαμε έναν τρόπο να πάρουμε έναν κατασκευασμένο ιό που περιέχει ένα μικρό κομμάτι γενετικού υλικού από μια πρωτεΐνη που έχουμε όλοι μας και να μολύνουμε νευρώνες για να θεραπεύσουμε αποτελεσματικά τον πόνο», είπε ο Khanna.
Μια άλλη προσέγγιση είναι η χρήση της τεχνικής CRISPR-Cas9 για την άμεση επεξεργασία του γονιδίου Nav1.7. Αυτή η τεχνική επιτρέπει στους ερευνητές να κάνουν ακριβείς αλλαγές στο γονίδιο, όπως η διαγραφή ή η αντικατάσταση συγκεκριμένων τμημάτων. Ενώ αυτή η προσέγγιση βρίσκεται ακόμη στα αρχικά στάδια ανάπτυξης, δείχνει πολλά υποσχόμενη για τη θεραπεία του χρόνιου πόνου στο μέλλον. Η ομάδα προειδοποιεί ότι χρειάζεται περισσότερη δουλειά, αλλά πιστεύουν ότι η επιτυχία της έρευνάς τους θα μεταφραστεί τελικά σε θεραπεία για τον άνθρωπο.
Όλες οι Ειδήσεις
