Πολιτική αστάθεια στην Ευρώπη με φόντο τη μείωση της βιομηχανικής παραγωγής, τις απειλές για δασμούς και την ακριβή Ενέργεια.
Η αποβιομηχάνιση των μεγάλων -και όχι μόνο- οικονομιών της Ευρώπης αποτελεί ένα από το βασικά προβλήματα της ΕΕ, η οποία εξακολουθεί και χάνει στον ανταγωνισμό με τις μεγάλες δυνάμεις. Και αυτό λίγο πριν ο Ντόναλντ Τραμπ αναλάβει την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών, με το διεθνή ανταγωνισμό να αυξάνεται, ιδίως εφόσον επιβληθούν οι δεσμοί που ο νέος «πλανητάρχης» έχει προαναγγείλει. Η στήλη αναδημοσιεύει από τον «Ριζοσπάστη» ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο με την υπογραφή Ε.Μ.:
Οι άλλοτε κραταιές βιομηχανίες της Ευρώπης υποχωρούν στον παγκόσμιο ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ και την Κίνα, στον οποίο συμμετέχουν ενεργά αναζητώντας συμφέρουσες αγορές για τα κεφάλαιά τους, πρώτες ύλες και φτηνό εργατικό δυναμικό, με τις κυβερνήσεις της ΕΕ να προωθούν ιμπεριαλιστικά σχέδια και να πρωτοστατούν σε πολεμικές συγκρούσεις για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους.
Σε Γαλλία και Γερμανία, τις ισχυρότερες καπιταλιστικές οικονομίες της ΕΕ, οι τριγμοί στην οικονομία καθρεφτίζονται και στις πολιτικές εξελίξεις, στην πολιτική αστάθεια, στην ενίσχυση θέσεων υπέρ μέτρων «προστατευτισμού».
Οι βιομηχανίες σε όλη την Ευρωζώνη ανέφεραν μείωση της ζήτησης για τα προϊόντα τους τον Νοέμβρη, με τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Αυστρία να έχουν πληγεί ιδιαίτερα σκληρά, σύμφωνα με τον δείκτη S&P Global Purchasing Manager’s Index (PMI). Ο PMI της Ευρωζώνης υποχώρησε στο 45,2 τον περασμένο μήνα, από 46 τον Οκτώβρη, ενώ στη Γαλλία ο PMI υποχώρησε στο 43,1, από 44,5 τον Οκτώβρη. Κάτω από το 50 ο δείκτης σηματοδοτεί περίοδο συστολής.
Στην Ευρωζώνη, η Γερμανία κατέγραψε την ταχύτερη πτώση της παραγωγής, ο κλάδος των εργοστασίων της Ιταλίας συρρικνώθηκε με τον ταχύτερο ρυθμό σε έναν χρόνο, ενώ η Γαλλία κατέγραψε την πιο απότομη συρρίκνωση των τελευταίων 10 μηνών.
Αλλά και στη Βρετανία οι βιομηχανίες περιόρισαν θέσεις εργασίας και επενδύσεις τον Νοέμβρη, καθώς η παραγωγή μειώθηκε για πρώτη φορά εδώ και επτά μήνες. Ο δείκτης PMI υποχώρησε σε 48, από 49,9 τον Οκτώβρη.
«Αυτοί οι αριθμοί φαίνονται τρομακτικοί. Είναι σαν να μην τελειώνει ποτέ η ύφεση στη μεταποίηση της Ευρωζώνης. Οι νέες παραγγελίες έπεσαν γρήγορα και με επιταχυνόμενο ρυθμό, δεν υπάρχει κανένα σημάδι ανάκαμψης σύντομα», δήλωσε στον «Guardian» ο Σάιρους ντε λα Ρούμπια, επικεφαλής οικονομολόγος της Εμπορικής Τράπεζας του Αμβούργου.
«Πρώτα η Ευρώπη»
Η Ευρώπη πρέπει να δράσει «επιθετικά» για να προωθήσει τα στρατηγικά επιχειρηματικά της συμφέροντα και να αποφύγει να κατακλυστεί από βαριά επιδοτούμενες εισαγωγές από την Κίνα, τόνισε στους «Financial Times» ο νέος επίτροπος Βιομηχανίας της ΕΕ Στεφάν Σεζουρνέ.
Πρόταξε μια στρατηγική «Πρώτα η Ευρώπη» σε βασικούς επιχειρηματικούς τομείς, σε μια προσπάθεια να αποτραπεί η μετατροπή της ΕΕ σε «παράπλευρη απώλεια» σε έναν παγκόσμιο «εμπορικό πόλεμο», τον οποίο αναμένεται να ενισχύσει ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντ. Τραμπ.
«Πιστεύω θεμελιωδώς ότι η Ευρώπη έχει να κερδίσει τα πάντα από το να είναι ανοιχτή στον κόσμο», αλλά «όταν η Κίνα λέει “Made in China” ή οι ΗΠΑ λένε “Πρώτα η Αμερική”, εμείς πρέπει να πούμε: “Πρώτα η Ευρώπη”», ανέφερε ο Σεζουρνέ.
Η ΕΕ «τρέμει» τους δασμούς του Τραμπ στην Κίνα
Ο Τραμπ διακηρύσσει ότι θα επιβάλει σαρωτικούς δασμούς σε όλες τις εισαγωγές στις ΗΠΑ (από «συμμάχους» και αντιπάλους), θα διαλύσει τις εμπορικές συμφωνίες και θα μειώσει τους κανονισμούς για τις αμερικανικές επιχειρήσεις.
«Ξεχάστε τους δασμούς του Τραμπ κατά της ΕΕ. Αυτό που κυρίως τρομάζει τις Βρυξέλλες είναι οι δασμοί που απειλεί να επιβάλει κατά της Κίνας», επισημαίνει το «Politico».
Ο Τραμπ έχει προαναγγείλει δασμούς 10% έως 20% σε όλες τις εισαγωγές, ενώ σε αυτές από την Κίνα δασμούς 60%. Πριν λίγες μέρες, μάλιστα, απείλησε με δασμούς 100% εναντίον της Κίνας και των «συμμάχων» της στους BRICS αν εγκαταλείψουν το δολάριο ΗΠΑ στις μεταξύ τους συναλλαγές. Απείλησε επίσης με δασμούς το Μεξικό και τον Καναδά.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει ήδη χτυπήσει τα κινεζικά ηλεκτρικά αυτοκίνητα (EV) με δασμούς 100%, στρέφοντάς τα προς την ευρωπαϊκή αγορά.
Ο φόβος της ΕΕ είναι ότι μια «πλημμύρα» κινεζικών εξαγωγών θα εξωθηθεί προς την Ευρώπη, λόγω του ανυπέρβλητου «δασμολογικού τείχους» των ΗΠΑ.
«Αν κλείσουν όλες οι παγκόσμιες αγορές, η μόνη ανοιχτή αγορά που απομένει δεν μπορεί να είναι η ευρωπαϊκή αγορά», είπε στους FT ο Σεζουρνέ. «Αν οι ΗΠΑ κλείσουν τη Λατινική Αμερική, την Ινδία, την Κίνα, η ευρωπαϊκή αγορά δεν μπορεί να είναι ο προορισμός για όλες τις πλεονάζουσες παραγωγικές δυνατότητες στον κόσμο, γιατί τότε θα βρεθούμε σε κατάσταση βραχυπρόθεσμης οικονομικής κρίσης», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα επικεντρωθεί σε στρατηγικούς τομείς, όπως ο χάλυβας, η αυτοκινητοβιομηχανία και η αεροδιαστημική, καθώς και οι «καθαρές» τεχνολογίες.
«Το νούμερο ένα ζήτημα από την εκλογή Τραμπ δεν είναι το ΝΑΤΟ, ούτε καν η Ουκρανία, όσο σοβαρό κι αν είναι. Είναι η μετατόπιση των κινεζικών εξαγωγών που πηγαίνουν στις ΗΠΑ και τώρα θα κατευθυνθούν προς την Ευρώπη», δήλωσε στο «Politico» ο Αντ. Γκάρντνερ, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην ΕE.
Η Κίνα εντείνει την κρατική υποστήριξη σε κρίσιμους βιομηχανικούς κλάδους, διοχετεύοντας τεράστιες δημόσιες δαπάνες με τη μορφή φτηνών τραπεζικών δανείων, φορολογικών ελαφρύνσεων, άμεσων επιδοτήσεων. Αυξάνει την παραγωγή σε κλάδους όπως οχήματα, μπαταρίες, ηλεκτρονικά, χημικά, πλοία, αεροσκάφη και drones, δημιουργώντας μια πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα που διαχέεται στις παγκόσμιες αγορές, «αποβιομηχανοποιεί» γεωπολιτικούς αντιπάλους και σπρώχνει αμερικανικές, ευρωπαϊκές, ιαπωνικές, κορεατικές και ταϊβανέζικες εταιρείες εκτός αγοράς.
Το 2030, προβλέπει η United Nations Industrial Development Organization (UNIDO), η Κίνα θα αντιπροσωπεύει το 45% του συνόλου της παγκόσμιας βιομηχανίας.
Τις δεκαετίες του 2000 και του 2010 οι εξαγωγές της Γερμανίας «άνθισαν» πουλώντας στην Κίνα μηχανήματα και εξαρτήματα υψηλής τεχνολογίας. Η Κίνα έχει αντιγράψει ή επανεφεύρει μεγάλο μέρος της γερμανικής τεχνολογίας και τώρα αποσπά εξαγωγικές αγορές.
Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα
Παρά τις εκκλήσεις από τη γερμανική κυβέρνηση, την ΕΕ, ακόμα και την Ενωση Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI) για μείωση της εξάρτησης από την Κίνα, οι γερμανικές εταιρείες σημειώνουν ρεκόρ επενδύσεων κυρίως στους τομείς της αυτοκινητοβιομηχανίας και των χημικών, κυνηγώντας το μέγιστο κέρδος και τις πιο συμφέρουσες αγορές.
Μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2024 οι γερμανικές άμεσες ξένες επενδύσεις (ΑΞΕ) στην Κίνα άγγιξαν τα 7,3 δισ. ευρώ, από 6,5 δισ. ολόκληρο το 2023.
Οι γερμανικές ΑΞΕ αντιπροσωπεύουν το 57% των συνολικών επενδύσεων της ΕΕ στην Κίνα το 2024 (62% το 2023 και 71% το 2022). Οι «πράσινες» επενδύσεις της ΕΕ στην Κίνα έφτασαν το ρεκόρ των 3,6 δισ. ευρώ για το δεύτερο τρίμηνο του 2024.
Η BDI σημειώνει ότι οι εταιρείες «αναδιοργανώνουν όλο και περισσότερο τις αλυσίδες εφοδιασμού τους σε περιφερειακή βάση» στην Κίνα.
Η «Volkswagen», που ετοιμάζεται να κλείσει τρία εργοστάσια στη Γερμανία, να απολύσει 30.000 εργαζόμενους και να περικόψει μισθούς και δικαιώματα, έχει πραγματοποιήσει σημαντικές επενδύσεις στην Κίνα, όπως 2,5 δισ. ευρώ για επέκταση της παραγωγής ηλεκτρικών οχημάτων στη Χεφέι και 700 εκατ. ευρώ για συνεργασία με την «Xpeng» σε τεχνολογία EV, αύξησε δε το μερίδιό της στην κοινοπραξία «JAC Motor» από 50% σε 75%.
Ο χημικός κολοσσός BASF περικόπτει 2.600 θέσεις εργασίας, κυρίως στη Γερμανία, ενώ επενδύει 10 δισ. ευρώ σε ένα νέο χημικό συγκρότημα στο Γκουανγκντόνγκ της Κίνας.
Η «Bosch» ανακοίνωσε σχέδια για περικοπή 7.000 θέσεων εργασίας στη Γερμανία, καθώς αυξάνει τις επενδύσεις στην ηλεκτροκίνηση και στην αυτοματοποιημένη οδήγηση στην Κίνα.
Η BMW, που έχει προχωρήσει σε περικοπή χιλιάδων θέσεων εργασίας στη Γερμανία, διευρύνει την παραγωγή στη Σενγιάνγκ της Κίνας αλλά και τις δυνατότητες έρευνας και ανάπτυξης, με επένδυση 2,5 δισ. ευρώ, κάτι που επιτρέπει στην εταιρεία να μετακινήσει την παραγωγή πιο κοντά στις αγορές – στόχους της.
Η SAP σχεδιάζει να περικόψει 9.000 – 10.000 θέσεις εργασίας στη Γερμανία, ενώ ανακατανέμει πόρους σε αγορές υψηλής ανάπτυξης στο εξωτερικό.
Θύματα του ανταγωνισμού μεταξύ των καπιταλιστικών επιχειρήσεων είναι οι Γερμανοί εργαζόμενοι, με τη Βιομηχανική Ενωση Βαυαρίας (VBW) να εκτιμά ότι μόνο στον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας στη Βαυαρία θα χαθούν 106.000 θέσεις εργασίας μέχρι το 2040, ενώ η Γερμανική Ενωση Αυτοκινητοβιομηχανίας (VDA) αναφέρει ότι μέχρι το 2035 θα «κινδυνεύσουν» έως και 190.000 θέσεις εργασίας σε ολόκληρο τον κλάδο.
Η στροφή προς την κινεζική παραγωγή αποτυπώνεται και στο διμερές εμπόριο, καθώς γερμανικά εμπορεύματα κατασκευάζονται και διοχετεύονται απευθείας στην Κίνα, αντί να εξάγονται. Οι γερμανικές εξαγωγές στην Κίνα μειώθηκαν κατά 11,7% τους πρώτους επτά μήνες του 2024.
«Δεν με ενδιαφέρει η προέλευση της φτηνής Ενέργειας»
Οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί και η ιμπεριαλιστική σύγκρουση με τη Ρωσία στην Ουκρανία, που οδήγησαν σχεδόν σε παύση εισαγωγών του φτηνού ρωσικού φυσικού αερίου στο οποίο είχαν στηριχτεί οι γερμανικοί όμιλοι, συνέβαλε στην τάση «αποβιομηχάνισης».
Οι τιμές βιομηχανικής ηλεκτρικής ενέργειας βρίσκονται σε επίπεδα από τα υψηλότερα στον κόσμο, στη δεύτερη θέση μετά τη Βρετανία.
Οι ακριβότερες εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) από τις ΗΠΑ και η εξάρτηση της Γερμανίας από ΑΠΕ, όπως αιολική και ηλιακή, σε συνδυασμό με τη σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής, αύξησαν το ενεργειακό κόστος για τη βιομηχανία. Για να θεωρείται «βιώσιμο» το ενεργειακό κόστος για τους ομίλους, οι κρατικές επιδοτήσεις έφτασαν σε πρωτοφανή επίπεδα. Μόνο το 2024 η Γερμανία κατέβαλε 20 δισ. ευρώ σε επιδοτήσεις στους παραγωγούς ΑΠΕ, σε βάρος άλλων «κρίσιμων επενδύσεων».
Από το 2022 το επίπεδο παραγωγής της Γερμανίας έχει μειωθεί στις ενεργοβόρες βιομηχανίες κατά 18%, η δε βιομηχανική χρήση Ενέργειας στη χώρα έχει μειωθεί κατά περίπου 16,3%.
Σε ένα τέτοιο φόντο, η πρόεδρος της ακροδεξιάς Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD) Αλις Βάιντελ αναφωνεί ότι «δεν με ενδιαφέρει από πού θα προέρχεται η φτηνή Ενέργεια!», εκφράζοντας όλο και μεγαλύτερο τμήμα του γερμανικού κεφαλαίου, που στρέφεται σε θέσεις για επαναφορά της πυρηνικής ενέργειας αλλά και των ροών ρωσικού αερίου.
Και σε πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία του καγκελάριου Ολαφ Σολτς με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλ. Πούτιν, ο τελευταίος φέρεται να επεσήμανε ότι η επανεκκίνηση των ροών μέσω του αγωγού «Nord Stream 2» – που έχει υποστεί μερική ζημιά – θα ήταν «θέμα πατήματος ενός κουμπιού». Και κατάλληλων ανταλλαγμάτων σε σχέση με την Ουκρανία…
Πολιτική αστάθεια στην Ευρώπη με φόντο τη μείωση της βιομηχανικής παραγωγής, τις απειλές για δασμούς και την ακριβή Ενέργεια.Η αποβιομηχάνιση των μεγάλων -και όχι μόνο- οικονομιών της Ευρώπης αποτελεί ένα από το βασικά προβλήματα της ΕΕ, η οποία εξακολουθεί και χάνει στον ανταγωνισμό με τις μεγάλες δυνάμεις. Και αυτό λίγο πριν ο Ντόναλντ Τραμπ αναλάβει την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών, με το διεθνή ανταγωνισμό να αυξάνεται, ιδίως εφόσον επιβληθούν οι δεσμοί που ο νέος «πλανητάρχης» έχει προαναγγείλει. Η στήλη αναδημοσιεύει από τον «Ριζοσπάστη» ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο με την υπογραφή Ε.Μ.: Οι άλλοτε κραταιές βιομηχανίες της Ευρώπης υποχωρούν στον παγκόσμιο ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ και την Κίνα, στον οποίο συμμετέχουν ενεργά αναζητώντας συμφέρουσες αγορές για τα κεφάλαιά τους, πρώτες ύλες και φτηνό εργατικό δυναμικό, με τις κυβερνήσεις της ΕΕ να προωθούν ιμπεριαλιστικά σχέδια και να πρωτοστατούν σε πολεμικές συγκρούσεις για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους. Σε Γαλλία και Γερμανία, τις ισχυρότερες καπιταλιστικές οικονομίες της ΕΕ, οι τριγμοί στην οικονομία καθρεφτίζονται και στις πολιτικές εξελίξεις, στην πολιτική αστάθεια, στην ενίσχυση θέσεων υπέρ μέτρων «προστατευτισμού». Οι βιομηχανίες σε όλη την Ευρωζώνη ανέφεραν μείωση της ζήτησης για τα προϊόντα τους τον Νοέμβρη, με τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Αυστρία να έχουν πληγεί ιδιαίτερα σκληρά, σύμφωνα με τον δείκτη S&P Global Purchasing Manager’s Index (PMI). Ο PMI της Ευρωζώνης υποχώρησε στο 45,2 τον περασμένο μήνα, από 46 τον Οκτώβρη, ενώ στη Γαλλία ο PMI υποχώρησε στο 43,1, από 44,5 τον Οκτώβρη. Κάτω από το 50 ο δείκτης σηματοδοτεί περίοδο συστολής. Στην Ευρωζώνη, η Γερμανία κατέγραψε την ταχύτερη πτώση της παραγωγής, ο κλάδος των εργοστασίων της Ιταλίας συρρικνώθηκε με τον ταχύτερο ρυθμό σε έναν χρόνο, ενώ η Γαλλία κατέγραψε την πιο απότομη συρρίκνωση των τελευταίων 10 μηνών. Αλλά και στη Βρετανία οι βιομηχανίες περιόρισαν θέσεις εργασίας και επενδύσεις τον Νοέμβρη, καθώς η παραγωγή μειώθηκε για πρώτη φορά εδώ και επτά μήνες. Ο δείκτης PMI υποχώρησε σε 48, από 49,9 τον Οκτώβρη. «Αυτοί οι αριθμοί φαίνονται τρομακτικοί. Είναι σαν να μην τελειώνει ποτέ η ύφεση στη μεταποίηση της Ευρωζώνης. Οι νέες παραγγελίες έπεσαν γρήγορα και με επιταχυνόμενο ρυθμό, δεν υπάρχει κανένα σημάδι ανάκαμψης σύντομα», δήλωσε στον «Guardian» ο Σάιρους ντε λα Ρούμπια, επικεφαλής οικονομολόγος της Εμπορικής Τράπεζας του Αμβούργου. «Πρώτα η Ευρώπη» Η Ευρώπη πρέπει να δράσει «επιθετικά» για να προωθήσει τα στρατηγικά επιχειρηματικά της συμφέροντα και να αποφύγει να κατακλυστεί από βαριά επιδοτούμενες εισαγωγές από την Κίνα, τόνισε στους «Financial Times» ο νέος επίτροπος Βιομηχανίας της ΕΕ Στεφάν Σεζουρνέ. Πρόταξε μια στρατηγική «Πρώτα η Ευρώπη» σε βασικούς επιχειρηματικούς τομείς, σε μια προσπάθεια να αποτραπεί η μετατροπή της ΕΕ σε «παράπλευρη απώλεια» σε έναν παγκόσμιο «εμπορικό πόλεμο», τον οποίο αναμένεται να ενισχύσει ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντ. Τραμπ. «Πιστεύω θεμελιωδώς ότι η Ευρώπη έχει να κερδίσει τα πάντα από το να είναι ανοιχτή στον κόσμο», αλλά «όταν η Κίνα λέει “Made in China” ή οι ΗΠΑ λένε “Πρώτα η Αμερική”, εμείς πρέπει να πούμε: “Πρώτα η Ευρώπη”», ανέφερε ο Σεζουρνέ. Η ΕΕ «τρέμει» τους δασμούς του Τραμπ στην Κίνα Ο Τραμπ διακηρύσσει ότι θα επιβάλει σαρωτικούς δασμούς σε όλες τις εισαγωγές στις ΗΠΑ (από «συμμάχους» και αντιπάλους), θα διαλύσει τις εμπορικές συμφωνίες και θα μειώσει τους κανονισμούς για τις αμερικανικές επιχειρήσεις. «Ξεχάστε τους δασμούς του Τραμπ κατά της ΕΕ. Αυτό που κυρίως τρομάζει τις Βρυξέλλες είναι οι δασμοί που απειλεί να επιβάλει κατά της Κίνας», επισημαίνει το «Politico». Ο Τραμπ έχει προαναγγείλει δασμούς 10% έως 20% σε όλες τις εισαγωγές, ενώ σε αυτές από την Κίνα δασμούς 60%. Πριν λίγες μέρες, μάλιστα, απείλησε με δασμούς 100% εναντίον της Κίνας και των «συμμάχων» της στους BRICS αν εγκαταλείψουν το δολάριο ΗΠΑ στις μεταξύ τους συναλλαγές. Απείλησε επίσης με δασμούς το Μεξικό και τον Καναδά. Η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει ήδη χτυπήσει τα κινεζικά ηλεκτρικά αυτοκίνητα (EV) με δασμούς 100%, στρέφοντάς τα προς την ευρωπαϊκή αγορά. Ο φόβος της ΕΕ είναι ότι μια «πλημμύρα» κινεζικών εξαγωγών θα εξωθηθεί προς την Ευρώπη, λόγω του ανυπέρβλητου «δασμολογικού τείχους» των ΗΠΑ. «Αν κλείσουν όλες οι παγκόσμιες αγορές, η μόνη ανοιχτή αγορά που απομένει δεν μπορεί να είναι η ευρωπαϊκή αγορά», είπε στους FT ο Σεζουρνέ. «Αν οι ΗΠΑ κλείσουν τη Λατινική Αμερική, την Ινδία, την Κίνα, η ευρωπαϊκή αγορά δεν μπορεί να είναι ο προορισμός για όλες τις πλεονάζουσες παραγωγικές δυνατότητες στον κόσμο, γιατί τότε θα βρεθούμε σε κατάσταση βραχυπρόθεσμης οικονομικής κρίσης», πρόσθεσε. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα επικεντρωθεί σε στρατηγικούς τομείς, όπως ο χάλυβας, η αυτοκινητοβιομηχανία και η αεροδιαστημική, καθώς και οι «καθαρές» τεχνολογίες. «Το νούμερο ένα ζήτημα από την εκλογή Τραμπ δεν είναι το ΝΑΤΟ, ούτε καν η Ουκρανία, όσο σοβαρό κι αν είναι. Είναι η μετατόπιση των κινεζικών εξαγωγών που πηγαίνουν στις ΗΠΑ και τώρα θα κατευθυνθούν προς την Ευρώπη», δήλωσε στο «Politico» ο Αντ. Γκάρντνερ, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην ΕE. Η Κίνα εντείνει την κρατική υποστήριξη σε κρίσιμους βιομηχανικούς κλάδους, διοχετεύοντας τεράστιες δημόσιες δαπάνες με τη μορφή φτηνών τραπεζικών δανείων, φορολογικών ελαφρύνσεων, άμεσων επιδοτήσεων. Αυξάνει την παραγωγή σε κλάδους όπως οχήματα, μπαταρίες, ηλεκτρονικά, χημικά, πλοία, αεροσκάφη και drones, δημιουργώντας μια πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα που διαχέεται στις παγκόσμιες αγορές, «αποβιομηχανοποιεί» γεωπολιτικούς αντιπάλους και σπρώχνει αμερικανικές, ευρωπαϊκές, ιαπωνικές, κορεατικές και ταϊβανέζικες εταιρείες εκτός αγοράς. Το 2030, προβλέπει η United Nations Industrial Development Organization (UNIDO), η Κίνα θα αντιπροσωπεύει το 45% του συνόλου της παγκόσμιας βιομηχανίας. Τις δεκαετίες του 2000 και του 2010 οι εξαγωγές της Γερμανίας «άνθισαν» πουλώντας στην Κίνα μηχανήματα και εξαρτήματα υψηλής τεχνολογίας. Η Κίνα έχει αντιγράψει ή επανεφεύρει μεγάλο μέρος της γερμανικής τεχνολογίας και τώρα αποσπά εξαγωγικές αγορές. Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα Παρά τις εκκλήσεις από τη γερμανική κυβέρνηση, την ΕΕ, ακόμα και την Ενωση Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI) για μείωση της εξάρτησης από την Κίνα, οι γερμανικές εταιρείες σημειώνουν ρεκόρ επενδύσεων κυρίως στους τομείς της αυτοκινητοβιομηχανίας και των χημικών, κυνηγώντας το μέγιστο κέρδος και τις πιο συμφέρουσες αγορές. Μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2024 οι γερμανικές άμεσες ξένες επενδύσεις (ΑΞΕ) στην Κίνα άγγιξαν τα 7,3 δισ. ευρώ, από 6,5 δισ. ολόκληρο το 2023. Οι γερμανικές ΑΞΕ αντιπροσωπεύουν το 57% των συνολικών επενδύσεων της ΕΕ στην Κίνα το 2024 (62% το 2023 και 71% το 2022). Οι «πράσινες» επενδύσεις της ΕΕ στην Κίνα έφτασαν το ρεκόρ των 3,6 δισ. ευρώ για το δεύτερο τρίμηνο του 2024. Η BDI σημειώνει ότι οι εταιρείες «αναδιοργανώνουν όλο και περισσότερο τις αλυσίδες εφοδιασμού τους σε περιφερειακή βάση» στην Κίνα. Η «Volkswagen», που ετοιμάζεται να κλείσει τρία εργοστάσια στη Γερμανία, να απολύσει 30.000 εργαζόμενους και να περικόψει μισθούς και δικαιώματα, έχει πραγματοποιήσει σημαντικές επενδύσεις στην Κίνα, όπως 2,5 δισ. ευρώ για επέκταση της παραγωγής ηλεκτρικών οχημάτων στη Χεφέι και 700 εκατ. ευρώ για συνεργασία με την «Xpeng» σε τεχνολογία EV, αύξησε δε το μερίδιό της στην κοινοπραξία «JAC Motor» από 50% σε 75%. Ο χημικός κολοσσός BASF περικόπτει 2.600 θέσεις εργασίας, κυρίως στη Γερμανία, ενώ επενδύει 10 δισ. ευρώ σε ένα νέο χημικό συγκρότημα στο Γκουανγκντόνγκ της Κίνας. Η «Bosch» ανακοίνωσε σχέδια για περικοπή 7.000 θέσεων εργασίας στη Γερμανία, καθώς αυξάνει τις επενδύσεις στην ηλεκτροκίνηση και στην αυτοματοποιημένη οδήγηση στην Κίνα. Η BMW, που έχει προχωρήσει σε περικοπή χιλιάδων θέσεων εργασίας στη Γερμανία, διευρύνει την παραγωγή στη Σενγιάνγκ της Κίνας αλλά και τις δυνατότητες έρευνας και ανάπτυξης, με επένδυση 2,5 δισ. ευρώ, κάτι που επιτρέπει στην εταιρεία να μετακινήσει την παραγωγή πιο κοντά στις αγορές – στόχους της. Η SAP σχεδιάζει να περικόψει 9.000 – 10.000 θέσεις εργασίας στη Γερμανία, ενώ ανακατανέμει πόρους σε αγορές υψηλής ανάπτυξης στο εξωτερικό. Θύματα του ανταγωνισμού μεταξύ των καπιταλιστικών επιχειρήσεων είναι οι Γερμανοί εργαζόμενοι, με τη Βιομηχανική Ενωση Βαυαρίας (VBW) να εκτιμά ότι μόνο στον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας στη Βαυαρία θα χαθούν 106.000 θέσεις εργασίας μέχρι το 2040, ενώ η Γερμανική Ενωση Αυτοκινητοβιομηχανίας (VDA) αναφέρει ότι μέχρι το 2035 θα «κινδυνεύσουν» έως και 190.000 θέσεις εργασίας σε ολόκληρο τον κλάδο. Η στροφή προς την κινεζική παραγωγή αποτυπώνεται και στο διμερές εμπόριο, καθώς γερμανικά εμπορεύματα κατασκευάζονται και διοχετεύονται απευθείας στην Κίνα, αντί να εξάγονται. Οι γερμανικές εξαγωγές στην Κίνα μειώθηκαν κατά 11,7% τους πρώτους επτά μήνες του 2024. «Δεν με ενδιαφέρει η προέλευση της φτηνής Ενέργειας» Οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί και η ιμπεριαλιστική σύγκρουση με τη Ρωσία στην Ουκρανία, που οδήγησαν σχεδόν σε παύση εισαγωγών του φτηνού ρωσικού φυσικού αερίου στο οποίο είχαν στηριχτεί οι γερμανικοί όμιλοι, συνέβαλε στην τάση «αποβιομηχάνισης». Οι τιμές βιομηχανικής ηλεκτρικής ενέργειας βρίσκονται σε επίπεδα από τα υψηλότερα στον κόσμο, στη δεύτερη θέση μετά τη Βρετανία. Οι ακριβότερες εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) από τις ΗΠΑ και η εξάρτηση της Γερμανίας από ΑΠΕ, όπως αιολική και ηλιακή, σε συνδυασμό με τη σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής, αύξησαν το ενεργειακό κόστος για τη βιομηχανία. Για να θεωρείται «βιώσιμο» το ενεργειακό κόστος για τους ομίλους, οι κρατικές επιδοτήσεις έφτασαν σε πρωτοφανή επίπεδα. Μόνο το 2024 η Γερμανία κατέβαλε 20 δισ. ευρώ σε επιδοτήσεις στους παραγωγούς ΑΠΕ, σε βάρος άλλων «κρίσιμων επενδύσεων». Από το 2022 το επίπεδο παραγωγής της Γερμανίας έχει μειωθεί στις ενεργοβόρες βιομηχανίες κατά 18%, η δε βιομηχανική χρήση Ενέργειας στη χώρα έχει μειωθεί κατά περίπου 16,3%. Σε ένα τέτοιο φόντο, η πρόεδρος της ακροδεξιάς Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD) Αλις Βάιντελ αναφωνεί ότι «δεν με ενδιαφέρει από πού θα προέρχεται η φτηνή Ενέργεια!», εκφράζοντας όλο και μεγαλύτερο τμήμα του γερμανικού κεφαλαίου, που στρέφεται σε θέσεις για επαναφορά της πυρηνικής ενέργειας αλλά και των ροών ρωσικού αερίου. Και σε πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία του καγκελάριου Ολαφ Σολτς με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλ. Πούτιν, ο τελευταίος φέρεται να επεσήμανε ότι η επανεκκίνηση των ροών μέσω του αγωγού «Nord Stream 2» – που έχει υποστεί μερική ζημιά – θα ήταν «θέμα πατήματος ενός κουμπιού». Και κατάλληλων ανταλλαγμάτων σε σχέση με την Ουκρανία…#ΓΕΡΜΑΝΙΑ #ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ_ΕΝΩΣΗ #ΚΙΝΑ
